Poizometryczna relaksacja mięśni jest rozciąganiem tkanek miękkich. Może być wykonywana samodzielnie lub we współpracy z terapeutą. Do wykonania tego typu rozciągania, które jest niezwykle skuteczne, jest potrzebna nauka i możliwość wykonania skurczu izometrycznego.

Co to jest skurcz izometryczny?

Skurcz izometryczny – wzrost napięcia bez zmiany długości mięśnia, przykładem takiego ćwiczenia, w którym występuje skurcz izometryczny jest „plank”, potocznie zwany deską – czyli podpór przodem na przedramionach.

Co to jest poizometryczna relaksacja?

Poizometryczna relaksacja polega na 3 po sobie występujących fazach:

Rozciągnięcia

Rozciągniecie mięśnia do poczucia oporu tkankowego przez terapeutę lub uczucia delikatnego ciągnięcia przez pacjenta

Napięcia –izometrycznego

Delikatne napięcie tak by ani pacjent ani terapeuta nie wkładali w to dużo siły. Niektóre źródła podają, że jest to 10-20% maksymalnej siły lecz nie jesteśmy tego w stanie określić nie znając maksymalnych możliwości.

Relaksacji

Kluczowa faza, w której dajemy pacjentowi czas na rozluźnienie i relaksacje. Ta faza płynnie przechodzi w kolejne powtórzenie i przejście do większego rozciągnięcia.

Każdą fazę będziemy wykonywać od kilku do kilkunastu sekund, czas będzie indywidualnie dobierany.

Ponawiamy mechanizm aż do uzyskania zadowalającego zakresu ruchu bądź do momentu braku dalszych rezultatów. Z doświadczenia mogę stwierdzić, ze jest to zazwyczaj 3-5 powtórzeń.

Zobacz także: Wyciąg do trakcji kręgosłupa

Przykład:

Pacjent leży na brzuchu z jedną nogą postawioną na podłożu. Terapeuta zgina kończynę leżącą na kozetce, czyli zbliża piętę do pośladka. W momencie odczucia rozciągania lub oporu zatrzymuje, daje sygnał do próby wyprostowania nogi a sam delikatnie oporuje, po kilku sekundach mówi stop, następnie faza relaksacji, po tym zbliżamy bardziej piętę do pośladka, po kilku sekundach znów mówimy pacjentowi, aby napiął mięśnie prostujące kolano.

Możemy wspomóc działanie poprzez pracę mięśni antagonistycznych, przykładowo czynne przejście do „nowej” bariery przez pacjenta, czyli sam przyciąga piętę do pośladka.

Mięśnie antagonistyczne są to mięśnie o przeciwstawnej funkcji czyli na przykładzie stawu łokciowego zginacze/prostowniki – potocznie biceps i triceps.

Kolejnym narzędziem pomocnym jest oddech. Szczególnie u osób aktywnych, świadomych swojego ciała i umiejących kontrolować oddech.

Poizometryczna relaksacja - wskazania

Wskazania do wykonania poizometrycznej relaksacji mięśni to przykurcze i wzmożone napięcia tkanek miękkich.

Zaletami PIR jest:

• relaksacja
• zmniejszenie napięcia mięśniowego
• zwiększenie zakresu ruchu
• redukcja bólu
• wydłużenie skróconych tkanek

Podstawą wykonania poizometrycznej relaksacji mięśni jest diagnoza i określenie jakie struktury potrzebujemy rozciągnąć i jaki ruch będziemy chcieli poprawić. Wszystkie detale między innymi czas skurczu, jego siłę, oddech i poszczególne fazy będziemy dopasowywać odpowiednio do pacjenta. Błędem będzie dopasowanie pacjenta do ćwiczenia. Nigdy nie możemy sprawiać bólu niezależnie od fazy, bo to się gryzie z pojęciem relaksacji.

W gabinecie często pracujemy tą metodą by zniwelować np. ograniczenia spowodowane przykurczami pooperacyjnymi.

Mgr Tomasz Tomaszewski