Niestabilność stawu ramiennego to nieprawidłowe przemieszczanie się głowy kości ramiennej względem panewki łopatki. Przy tej jednostce chorobowej uwzględnia się takie pojęcia jak zwichnięcie, podwichnięcie czy patologiczna niestabilność. Zgodnie z doniesieniami naukowymi relokacja o 1 cm do krawędzi panewki nie oznacza szkodliwej niestabilności, jeśli nie towarzyszą temu inne objawy. Za taką uznaje się stan, gdy przy przemieszczaniu występują również dolegliwości bólowe, bądź ześlizgiwanie się struktur.

Niestabilność stawu ramiennego – przyczyny

Główne przyczyny zwichnięć i podwichnięć stawu ramiennego:

• uraz ramienia
• wcześniejsze urazy ramienia
• upadek na wyprostowaną kończynę górną
• następstwo uprawianego przez lata sportu, np. pływanie, rzucanie młotem, tenis
• uwarunkowania genetycznie (np. dotyczące kształtu kości w obrębie stawu)

Niestabilność stawu ramiennego – objawy

Pacjenci z podwichnięciem stawu ramiennego skarżą się zazwyczaj na ból w okolicy ramienia i zmniejszony zakres ruchów w stawie. Palpacyjnie można u nich wyczuć zagłębienie między wyrostkiem barkowym łopatki, a głową kości ramiennej szerokości palca dłoni.

Nawykowe zwichnięcie stawu ramiennego związane jest z jego niestabilnością. W związku z tym, że objawy choroby nie we wszystkich przypadkach są jednakowe, bardzo ważne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu z Pacjentem.

Niestabilność stawu ramiennego – fizjoterapia

Niestabilność, której przyczyną nie jest uraz, najczęściej leczona jest zachowawczo u fizjoterapeuty. Polega na wypracowaniu prawidłowych wzorców ruchowych, ćwiczeniach wzmacniających obręcz barkową i centralizujących głowę kości ramiennej. Postępowanie zachowawcze powinno trwać co najmniej kilka miesięcy. Jeśli w tym czasie poprawa nie nastąpiła, Pacjent powinien skontaktować się także z chirurgiem, bo być może konieczny będzie zabieg operacyjny.