Co to jest torbiel Bakera?

Torbiel (cysta) Bakera zwana także torbielą podkolanową to niefizjologicznie powiększona przestrzeń wypełniona płynem. Cysta umiejscowiona jest w dole podkolanowym, pomiędzy przyśrodkową głową mięśnia brzuchatego łydki a mięśniem półbłoniastym.

W badaniu fizykalnym torbiel można wyczuć palpacyjnie. Swoim wyglądem przypomina niewielkich rozmiarów miękki guzek. W badaniu obrazowym jest łatwo wykrywalna przy pomocy USG, MRI, TK.

Torbiel Bakera najczęściej pojawia się u dzieci w wieku 4–7 lat oraz dorosłych w wieku 35–70 lat. Częstość występowania rośnie wraz z wiekiem.

Przyczyny powstawania torbieli Bakera

Możliwe przyczyny torbieli Bakera to:

• długotrwałe przeciążenia stawu kolanowego – szczególnie u sportowców i osób z dużą nadwagą,
• bezpośrednie urazy stawu kolanowego,
• aktywne stany zapalne w obrębie stawu kolanowego
• choroby przewlekłe takie jak: dna moczanowa, RZS, choroba zwyrodnieniowa stawów,
• pojawienie się nadmiernej ilości płynu wysiękowego w stawie kolanowym.

Zdarza się, że nie można jednoznacznie stwierdzić przyczyny torbieli Bakera. Wówczas określa się ją mianem torbiel Bakera idiopatyczna.

Zobacz także: Kolano kinomana

Rodzaje torbieli Bakera

Wyróżniamy następujące rodzaje torbieli Bakera:

• torbiel włóknista z grubą na 1–2 mm ścianą o gładkiej błyszczącej powierzchni wewnętrznej,
• torbiel synowialna – o grubości ściany 2–5 mm mniej błyszczącej z tworami kosmkowymi,
• torbiel zapalna – otoczona bardzo grubą nawet 8 mm ścianą, pokrytą fibrynowymi wypustkami.

Objawy torbieli Bakera

Objawy torbieli Bakera to:

• ból o różnym nasileniu w okolicy podkolanowej,
• ograniczenie zakresu ruchu zgięcia w stawie kolanowym,
• widoczne uwypuklenie (guzek) pod skórą, ulegające odkształceniu podczas badania palpacyjnego,
• widoczne zaczerwienienie, odczuwalna wyższa temperatura w okolicy dołu podkolanowego,
• możliwy ucisk na struktury nerwowe i naczyniowe prowadzący do objawu drętwienia łydki.

Do objawów torbieli Bakera dołączają dolegliwości specyficzne dla choroby, która jest jej przyczyną.

Leczenie nieoperacyjne torbieli Bakera

Zachowawcze leczenie torbieli Bakera stosuje się z pozytywnym skutkiem szczególnie w początkowej fazie choroby oraz przy niskim stopniu nasilenia wymienionych objawów. Z perspektywy działań fizjoterapeutycznych celem powinno być nie tylko działanie nastawione na zmniejszenie istniejących objawów ale przede wszystkim ustalenie przyczyny pojawienia się u Pacjenta opisanej jednostki chorobowej.

Torbiel Bakera – fizjoterapia

W ramach zabiegów z zakresu fizjoterapii przy torbieli Bakera stosuje się:

• schładzanie – przy pomocy okładów z lodu lub żelu (icepack) kilkakrotnie w ciągu dnia 5–8 min,
• ultradźwięki lub fonoforeza z NLPZ lub jonoforeza z NLPZ,
• magnetoterapia,
• masaż głęboki którego celem jest przyspieszenie samoistnej resorpcji torbieli Bakera,
• kinesiology taping – aplikacja zwiększająca resorpcję płynu i przepływu limfy,
• indywidualnie dobrane ćwiczenia o umiarkowanym obciążeniu, wzmacniające mięsień czworogłowy uda i rozciągające więzadło rzepki.

Leczenie operacyjne torbieli Bakera – metoda artroskopowa

Operacyjne usunięcie torbieli Bakera odbywa się metodą artroskopową. Decyzję o takiej formie leczenia podejmuje lekarz prowadzący. Istotne znaczenie w przebiegu terapii ma stan Pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem innych zdiagnozowanych uszkodzeń tkanek i zmian patologicznych w obrębie stawu kolanowego.

Zobacz także: Kolano skoczka