Staw mostkowo-obojczykowy obejmuje koniec mostkowy obojczyka i wcięcie obojczykowe mostka. Do stawu tego przylega część chrząstki pierwszego żebra i uzupełnia go krążek stawowy - łagodzący siłę uderzeń z perspektywy stawu ramiennego. Staw ten pełni istotną rolę w funkcjonowaniu obręczy barkowej, zwłaszcza przy unoszeniu kończyn górnych. W przypadku dysfunkcji stawu mostkowo-obojczykowego istotą jest dokładna diagnoza, ponieważ niejednokrotnie w tym obszarze leży przyczyna objawów bólowych, związanych z rejonem łopatki, barkiem, czy strukturami szyi.

Objawy

Najczęstszym objawem uszkodzenia stawu mostkowo-obojczykowego jest ból w rejonie styku mostka z obojczykiem. Natomiast patologie w obszarze tego stawu mogą być trudne w diagnostyce, z powodu dolegliwości o rozlanym i przenoszonym charakterze. Problemy w rejonie stawu mostkowo-obojczykowego mogą objawiać się symptomami bólowymi, rozciągającymi się od stawu i wzdłuż przednio-bocznej części szyi. Może być mylony z innymi układowymi dysfunkcjami, z tytułu odczuwania promieniowania na wysokości uszu, czy żuchwy. Symptomy potrafią rozciągać się także do stawu ramiennego – w kierunku bocznym. Dolegliwości ze strony stawu mostkowo-obojczykowego często występują przy wykonywaniu określonych ruchów ramienia, w trakcie różnych rodzajów aktywności fizycznej, wykorzystujących kończyny górne.

Przyczyny

Poważniejszy uraz stawu mostkowo-obojczykowego jest rzadką dysfunkcją obręczy barkowej. Stosunkowo mocny, dobrze wzmocniony omawiany staw wymaga znacznej siły określonego wektora, aby rozerwać przestrzeń stawową. Upadek z wysokości, sporty kontaktowe, a także wypadki komunikacyjne to najczęstsze przyczyny poważniejszych problemów związanych ze stawem mostkowo-obojczykowym. Częste uprawianie aktywności fizycznych, wymagających dużej pracy obręczy barkowej, bez odpowiedniej regeneracji spowodować może powstanie stanu zapalnego w obrębie krążka stawowego, potrafiącego dawać symptomy tj. opisane wyżej.

Metody leczenia

W większości przypadków uszkodzeń stawu mostkowo-obojczykowego leczenie odbywa się bez ingerencji chirurgicznej. W celu dobrania odpowiedniej metody terapeutycznej bardzo ważna jest diagnoza. Istotne znaczenie w doborze terapii pacjenta jest uwzględnienie jego wieku i płci, przebytych urazów, a także rodzaju wykonywanych aktywności. W przypadku określenia, że w krążku stawu mostkowo-obojczykowego doszło do stanu zapalnego stosuje się wszelakie techniki manualne, wspomagające naturalne procesy lecznicze – przyspieszające regenerację krążka. Te techniki mogą obejmować, m. in. terapię manualną stawu, masaż tkanek dookoła powierzchni stawowych, pinoterapię, czy suche igłowanie. Dla zniwelowania dolegliwości bólowych istotny jest także dobór odpowiednich ćwiczeń, indywidualnie dla danego pacjenta. W przypadku poważniejszych urazów stawu mostkowo-obojczykowego – np. znacznych zwichnięć – u pacjenta wymagana jest pilna interwencja chirurgiczna. W takich sytuacjach lekarz przeprowadza otwartą repozycję stawu, czyli tzw. nastawienie operacyjne.