Gabinet Warszawa

Praga-Południe

ul. Łukowska 1, lok. U-16
tel. 793 388 855

Zadzwoń 
Mapa dojazdu

Wizyta  fizjoterapeutyczna

 

Zalecenia i przebieg
Informacje dla Pacjenta

Szczegóły 
Cennik usług

Ćwiczenia

Na Kręgosłup

Zestawy ćwiczeń
Filmy

Zobacz filmy

— Schorzenia

i dysfunkcje

Zespół de Quervaina

Zespół de Quervaina, to zapalenie pochewek ścięgnistych kciuka, obejmujące ścięgna mięśnia prostownika krótkiego kciuka oraz odwodziciela długiego kciuka. Charakteryzuje się wrażliwością na dotyk oraz przewlekłym bólem nadgarstka z często towarzyszącym promieniowaniem do przedramienia. Występujące dolegliwości utrudniają wykonywanie codziennych czynności takich jak: używanie telefonu komórkowego, mycie zębów, chwytanie, przenoszenie przedmiotów.

Przyczyny zespołu de Quervaina

Przyczyny powstawania choroby de Quervaina nie są do końca znane, natomiast zauważono występowanie opisywanej jednostki chorobowej u osób wykonujących pracę, która wymaga powtarzalnych ruchów zgięciowo wyprostnych kciuka.

Choroba potocznie nazywana „kciukiem matki” związana jest z wykonywanymi czynnościami podczas opieki nad dzieckiem (np. podnoszenie dziecka). Mechanizm powstawania predysponuje do schorzenia sportowców (tenisistów, golfistów), pracowników manualnych (stolarzy), użytkowników intensywnie korzystających z urządzeń elektronicznych (telefon komórkowy, konsola do gier). Inną przyczyną, która może prowadzić do zespołu de Quervaina, jest reumatoidalne zapalenie stawów czy uraz, złamanie w obrębie nadgarstka.

Zespół de Quervaina – diagnostyka

Diagnostyka obejmuje badanie funkcjonalne, w postaci testu Finkelsteina. Polega na umieszczeniu kciuka w zaciśniętej pięści oraz odchyleniu dłoni w stronę łokciową. Pojawiający się ból może świadczyć o zapaleniu pochewki ścięgnistej nadgarstka. W razie wątpliwości, bądź w celu potwierdzenia diagnostyki, zleca się badanie USG.

Leczenie zespołu de Quervaina

Leczenie zachowawcze choroby de Quervaina polega na ogólnopojętej fizjoterapii, gdzie wdraża się ćwiczenia rozciągające, rozluźniające, terapię manualną oraz kinesiotaping. Z zakresu fizykoterapii stosowana jest terapia przeciwzapalna i przeciwbólowa, m.in. krioterapia, a w ramach farmakoterapii zastrzyki z kortykosteroidów, które zmniejszają ból oraz blokują rozwój stanu zapalnego. Jeżeli leczenie zachowawcze jest mało skuteczne bądź ból wraca, chirurg może zalecić operację w celu nacięcia (często wycięcia) pochewki ścięgnistej.

Wróć